સિદ્ધાચલ સમરું સદા, સોરઠ દેશ મોઝાર;
મનુષ્ય જન્મ પામી કરી, વંદું વાર હજાર.
સોરઠ દેશમાં સંચર્યો, ન ચઢ્યો ગઢ ગિરનાર;
મનુષ્ય જન્મ પામી કરી, એનો એળે ગયો અવતાર.
શેત્રુંજી નદીએ નાહીને, મુખ બાંધી મુખ કોશ;
દેવ યુગાદી પૂજીએ, આણી મન સંતોષ.
એકેકું ડગલું ભરે, શેત્રુંજા સમો જેહ;
ઋષભ કહે ભવ કોડનાં, કર્મ ખપાવે તેહ.
શેત્રુંજા સમો તીરથ નહીં, ઋષભ સમો નહીં દેવ;
ગૌતમ સરીખા ગુરૂ નહીં, વળી વળી વંદું તેહ.
જગમાં તીરથ દો વડા, શેત્રુંજય ગિરનાર;
એક ગઢ ઋષભ સમોસર્યા, એક ગઢ નેમ કુમાર.
સિદ્ધાચલ સિદ્ધિ વર્યા, મુનિવર ક્રોડ અનંત,
આગે અનંતા સીદ્ધશે, પૂજો ભવિ ભગવંત.
શત્રુંજય ગિરિ-મંડણો, મરૂદેવાનો નંદ;
યુગલા ધર્મ નિવારણો, નામો યુગાદી જિણંદ.
તન-મન-ધન-સુત વલ્લભા; સ્વર્ગાદી સુખ ભોગ;
વળી વળી એ ગિરિ વંદતા, શિવરમણી સંયોગ.
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.